miércoles, 28 de noviembre de 2007

Crónicas Sociales... hay que ver que "guays" somos

"No me llames de amigo, si me vas a dejar jodido..."

A veces dan ganas de hacer lo que el repintado personaje de arriba. ¿Alguien tiene una pipa? Cualquiera me vale, con tal de que dispare...

Menos mal que tengo a mis amigos desde hace años y nos conocimos cuando éramos chavalines, porque Dios sabe que la gente que conozco no perteneciente a aquella camada va bajando el nivel de la anteriormente conocida de forma alarmante.

Os voy a decir como piensa mucha gente de la que, por desgracia, me acompaña toda la semana. Da igual si eres buena gente o no, da igual si les caes bien o no... eso son minucias, por Dios... lo que realmente importa es, que seas GUAY.

Y claro, yo me pregunto... ¿quién tiene la vara de medir para decir quien es guay y quién no? Además, viendo lo elitista, superficial y gilipollas que es la sociedad estamos apañaos... y profundizo más aún, ¿por qué no voy a ser guay yo, o tú, o tal vez tú? Uhmm... de manera que un tío se autoproclama como guay porque le sale de los mismísimos y claro, hay que reirle las gracias, porque, oye, es GUAY xD. Da igual que no lo pueda ver, da igual que me haga bromas pesadas que no aguanto, da igual que sea un payaso... es GUAY y hay que reirse con él, porque es lo que toca. Joder...

¿Dónde ha ido a parar toda la cordura, ecuanimidad, razocinio o, aunque sea, algún rastro de inteligencia? ¿realmente a todo kiski le importa tanto lo que piense gente que a much@s ni siquiera les cae bien? Seamos serios, por Dios, que la inteligencia es lo que nos diferencia de los animales.

Ahora viene la segunda parte... y es que claro, yo, por ejemplo, no soy GUAY (ni falta que hace), lo que quiere decir que hay que cambiar la actitud según se esté sólo contigo o se esté con más gente entre los que se halle algún/a GUAY, situación en la que hay que volver a quedar bien con los GUAYS.

Aaaaaay, menos mal, amig@s, que Dios me dió el sentido del hacerme respetar (puede que mi constitución ayude a ello xD), porque bastante tiene uno con aguantar gilipolleces 10 horas al día como para que aún encima te anduvieran comiendo las papas. Eso sí que no. Hasta ahí podíamos llegar... y digo lo de menos mal que me hago respetar, porque a estos como les dejes te venden al mejor postor, en todos los sentidos. Y me refiero tanto a un@s como a otr@s, porque los que cambian de actitud según quién esté presente tampoco ofrecen mucha seguridad y confianza, ¿no creeis?

Pero no todo iba a ser malo; entre este océano hay algún pez que salió normal, mira tú por dónde (bueno, esos y la mayoría de los que entraron conmigo, para que nos vamos a engañar). A ell@s y a mis amig@s les dedico mi respeto, admiración, y este vídeo de Golpes Bajos, correspondiente al single "Desconocido" (uno de los máximos esponentes de la "Movida Madrileña", aunque curiosamente eran de Vigo). Besitos para ellas y abrazos para ellos ;o).


3 comentarios:

Vitara dijo...

Estás medio filósofo, jeje. Pero como digo mucho: esa gente "va de guay, pero no llega a chachi".

Borxo dijo...

Si, la verdad es que últimamente estoy demasiado filósofo jeje, lo que pasa es que tampoco escribo todo lo que pienso porque haría una mega-entrada.

Gracias por el comentario :)

Juanki dijo...

Si vese ven que te raia este tema, pasa dese tipo de xente,o final so contan quenes te aprecian e nada mais, sen mais voltas.
Pero non sei se viches os que so por teres un chisqueiro que digo eu 12 chisqueiros no peto xa son felices da morte e teñen un bo rollito entre eles que nin o botafumeiros de santiago o dia do apostol... podes escoitalos unha hora ou duas dicindo a mesma parbada e o peor que parece un "ti a levas pasaa"

aburiño